امام علي(ع) ميفرمايد: سوگند به خداي علي، حجّت خدا در ميان مردم هست ودر راهها گام برمي دارد به خانه ي آنها سرميزند در شرق و غرب زمين رفت و آمد ميكند، گفتار مردم را ميشنود و بر ايشان سلام ميكند، ميبيند و ديده نميشود تا وقت (معيّن) و وعدهي (الهي) ».
در آن روزها توجه به امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) تنها به عنوان منجی موعود و نجات بخشی که در آینده ای نامشخص می آید و به همه دردها و نابرابری ها پایان می دهد. یعنی تمرکز و نقطه ثقل مباحث مهدویت بر عصر ظهور استوار می شد و هیچ چشم انداز روشنی برای اصلاح امور و بهبود وضع جامعه در عصر غیبت نبود.